Age of Innovation – A Terra Mystica Game (edycja angielska)

Gra bardzo ładnie wydana, podoba mi się z wyglądu dużo bardziej niż Terra i Gaja. Świetnie mi się grało. Fajna interakcja między graczami i dużo móżdżenia. Klasyk, za to tutaj z kilkoma fajnymi pomysłami. Minusy: Jedna frakcja (Iluzjoniści) wydaje się (i nie tylko mnie) mocno OP, szczególnie w grze poniżej 5 graczy (Spokojnie jest to do zbalansowania wstępną licytacją, jak w wielu asymetrycznych eurasach typu Scythe czy Barrage).

Byłem wielkim fanem Terra Mystica. Gdy nadszedł Projekt Gaja, wyparł TM i został moją ulubiona grą i tak jest do dzisiaj. Mimo że PG jest brzydkie graficznie to jednak poprawiło wszystkie mechaniczne bolączki TM. TM została na półce, ale nie zostanie sprzedana :). Byłem pozytywnie zaskoczony tym co zobaczyłem w Age of Innovations. Autorzy wzięli core z TM i dodali kilka pomysłów z PG. To co powstało bardzo przypadło mi do gustu. Zdecydowanie wyparło u mnie TM, aczkolwiek nie odmówię jakby ktoś zaproponował. Bardzo podoba mi się rozwiązanie z budowaniem frakcji i specjalnych zdolności oraz budynkami neutralnymi. Krążą opinie, że jest luźniej na planszy niż w TM, ale ja jakoś tego nie odczułem grając na 4 graczy. Może te neutralne budynki ułatwiają troszkę rozwój w pewnych przypadkach, ale dalej jest to stara dobra mechanika znana z TM która wymaga główkowania. Na pewno nie zastąpi to PG, ale w końcu mam jakąś godną alternatywę w klimatach fantasy :) Z mojej strony polecajka.

Solidny tytuł. Na ten moment podoba mi się nawet bardziej niż Terra Mystica i Projekt Gaja dzięki wielu zmiennym które jeszcze bardziej zwiększają regrywalność. Brak przypisania frakcji do konkretnego rodzaju terenu, czy pula "strongholdów" do wyboru zamiast narzuconego płytką frakcji. Żetony kompetencji dużo ciekawsze niż "łaski" w Terra Mystica. Twarde i uzasadnione 5/5, gramy zespołem 5 osobowym i z wypiekami na twarzy mieścimy partię w 3 i pół godziny, co też jest dużą zaletą!

Jest to właściwie Terra Mystica na sterydach. Co prawda mało razy grałam w pierwowzór i też kilka lat minęło, ale jednak cały trzon gry jest dokładnie taki sam. Mam wrażenia jakby plansza innowacji była pewnego rodzaju dodatkiem. Przy pierwszej grze było dużo informacji na raz. Dużo też miałam pytań i wertowań instrukcji. Super jest spis każdego kafelka, aby móc w prosty sposób znaleźć wyjaśnienie. Sama gra jest trochę podatna na paraliż decyzyjny, bo jest dużo możliwych akcji do wykonania, a im więcej graczy, tym trudniej coś zaplanować. Choć po większej liczbie partii planowanie idzie już sprawniej. W dwie osoby jest bardzo dużo luzu, a nawet nudy. Przy kolejnych partiach tłumaczenie i znaczenie kafelków idzie już gładko, ikonografia robi się bardzo przejrzysta. W Erze Innowacji jest baaardzo dużo kombinowania. Nasza jedna akcja jest podstawą do wykonania kolejnej w przyszłej rundzie, a ta jest podstawą następnej i tak dalej. Wg mnie to też mamy tu takie "combosy", tylko bardziej rozciągnięte w czasie. Na planszy głównej można się blokować, można też zajmować innym pola akcji, więc interakcja miedzy graczami jest jak najbardziej, choć nie jest ona zażarta. Gra jest fajna, bardzo wymagająca, trochę przydługa, choć nie czuje się down timu, gra idzie całkiem płynnie, tylko można w niej dużo zrobić, a to niestety trwa. Zajmuje też dużo czasu przy set upie. Najlepiej działa na 3 i 4 osoby. Dopiero po trzeciej partii odkryłam piękno tej gry, więc dajcie jej szansę!