Pax Pamir: Second Edition
Podstawowe informacje
| Liczba graczy | 1-5 |
| Zalecany wiek | od 13 lat |
| Czas zabawy | ok. 90-120 minut |
| Projektant | Cole Wehrle |
| Wydanie | angielskie |
| Instrukcja | angielska |
| Złożoność | dla wymagających graczy |
| Zależność językowa | dużo tekstu - wszyscy gracze powinni znać język |
niedostępny
dodaj do przechowalni
Opis
Po upadku Napoleona, Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska mogła handlować bez przeszkód, od Przylądka Dobrej Nadziei aż po Hong Kong. Z drugiej strony, cesarstwo rosyjskie rozwijało swoje wpływy w lasach Syberii i stepach Azji, co stanowiło zagrożenie dla brytyjskich planów w Indiach. Azja Środkowa stanowiła obszar wspólny, w którym napotykali na siebie podróżnicy, ludzie przemysłu i przedstawiciele rządów, a celem każdego z nich było wpłynięcie na lokalnych polityków, oczywiście na swoją korzyść.
W Pax Pamir, grze dla 2-5 graczy, stają się oni afgańskimi przywódcami próbującymi stać prosto w potężnych wiatrach "Wielkiej Gry". Zależnie od tego, które stronnictwo (Rosjanie, Brytyjczycy czy Afgańczycy) osiągnie zwycięstwo, wygra ten z graczy, który ma w nim największe wpływy.
| Warto zobaczyć: | |
Pliki do pobrania:
Polecamy również:
Pax Pamir - Zestaw metalowych monet w woreczku (40szt)
Wyświetlane są wszystkie opinie (pozytywne i negatywne). Nie weryfikujemy, czy pochodzą one od klientów, którzy kupili dany produkt.
Rafał
Wykonanie gry bajka. Można śmiało zaryzykować stwierdzeniem, że to jedna z najlepiej wydanych gier planszowych. Jak spojrzy się na pudełko to od razu przychodzi do głowy: ileż do niego udało się zmieścić kalorycznej treści. Podobnie mam gdy patrzę na pudełko Klanów Kaledonii. Pax Pamir to przykład gry planszowej, w której efekt wizualny i mechaniczny uzyskano bez nadmiernego pompowania pudła plastikiem i innymi upiększaniami. Wszystko w pudełku ma swoje miejsce i z organizacją kłopotów nie ma.Po włożeniu kart w koszulki premium robi się w pudełku nieco ciaśniej ale i to nie stanowi problemu. Co do samej gry: gra ocieka taktyką i negatywną interakcją, zarządzaniem pulą kart. Wcielamy się w jeden z XIX wiecznych klanów afgańskich i rozgrywamy swoje własne interesy, cele przy wsparciu koalicjantów Rosjan, Brytyjczyków lub samych Afgańczyków. Pax Pamir nie należy do gier, które po pierwszej partii dadzą efekt „zagrajmy raz jeszcze”. To raczej cięższa pozycja dla wytrawnych graczy, dla planszowych geeków. Niemniej, tytuł zyskuje z każdą rozgrywką, ja klasyfikuję go do wytrawnych gier planszowych zajmujących godnie swe miejsce na półce.