Pola Arle (edycja Wspieram.to)
Podstawowe informacje
| Liczba graczy | 2 osoby |
| Zalecany wiek | od 12 lat |
| Czas zabawy | ok. 60-90 minut |
| Autor | Uwe Rosenberg |
| Wydanie | polskie |
| Instrukcja | polska |
| Złożoność | dla średnio-zaawansowanych |
niedostępny
dodaj do przechowalni
0
Opis
Pola Arle to rozbudowana gra ekonomiczna, w której zarządzać będziemy olbrzymią farmą w znajdującej się we Fryzji Wschodniej (Niemcy) wiosce Arle pod koniec XVIII wieku. tym celu będziemy musieli przydzielać naszych pracowników do konkretnych zadań: od osuszania i obsiewania pól po zakup zwierząt, dbać o nasze narzędzia, stawiać budynki i planować sprzedaż wyprodukowanych towarów w pobliskich miastach.
Pola Arle to gra wymagająca – o ile sam przebieg rozgrywki nie jest skomplikowany (przydziel czterech pracowników do wykonania czterech akcji przez 9 tur – 5 letnich i 4 zimowe), o tyle mnogość strategii, które możemy przyjąć i akcji, które możemy wykonać, może przyprawić o zawrót głowy (samych akcji jest około 30, a do tego jeszcze ich konsekwencje!). Jednak Pola Arle to gra bardzo dobrze wyważona – żaden z graczy nie jest w jakimkolwiek momencie rozgrywki zmuszony do przyjęcia jednej strategii – ani przez grę, ani przez drugiego gracza. Dzięki temu Pola Arle to gra wyjątkowo przyjemna – olbrzymia piaskownica , w której na koniec dowiecie się, czyj pomysł okazał się lepszy. Oczywiście – na tych, którzy opanują już trochę tajniki prowadzenia farmerskiego biznesu, zawsze czekać może wariant gry „na poważnie”, w której ścigać będziecie się o każdy mały punkt i doskonalić własną taktykę w taki sposób, by nie miała ani jednej luki, ani jednego słabego punktu. Pomocny w tym może okazać się wariant dla jednego gracza, który pozwala przetestować od zera obraną ścieżkę rozwoju.
Pola Arle to też bogate wydanie (jak wszystkie gry Uwe Rosenberga), prawdziwy „pożeracz stołu”: nasza farma reprezentowana jest przez mnogość przepięknych płytek i każdy element gry ma swój odpowiednik na stole – od pól narzędzi, po zagrody i pola, budynki, maszyny – po krajobraz miast, z którymi będziemy handlować.
UWAGA! To wydanie z kampanii Wspieram.to, które zawiera wszystkie odblokowane w kampanii cele, takie jak woreczki czy naklejki na wszystkie zwierzęta.
| Zawartość pudełka: | Warto zobaczyć: |
|
Wyświetlane są wszystkie opinie (pozytywne i negatywne). Nie weryfikujemy, czy pochodzą one od klientów, którzy kupili dany produkt.
Rafał
Pola Arle to przede wszystkim solidne wykonanie (tektura, drewno, naklejki) i solidna gra. Ucieszyłem się, że pojawiła sie gra Uwe zaprojektowana dla dwóch graczy! Mechanika jest przejrzysta i jak to w grach tego autora bywa występuje tutaj sporo zależnosci pomiędzy poszczególnymi akcjami, które tworzą ciąg prowadzący do określonego rezultatu. Zeby wygrac trzeba pogłówkować i optymalizować wybór akcji. Plus za wariant solo! Must have dla miłośników Kawerny oraz innych pozycji tego autora!
Tomek
Ogromna, świetnie wykonana i dająca dużo radości gra ekonomiczna. Znakomita opcja dla dwóch graczy, gdzie takich gier nie ma prawie wcale, a tej poprawiać nie trzeba. Mimo wielu pól do wyboru akcji oraz dużej ilości budynków, gracze wcale nie są pozostawieni samym sobie - interakcja, wyścig (w kontekście gier euro) jest obecny.
Jarek
Kolejny fajny tytuł twórcy klasycznej Agricoli. Można grać w parze, można solo. Sporo kombinowana i dróg po zwycięstwo. Ilość komponentów może początkowo przytłaczać, ale gra nie jest jakoś super skomplikowana. Polecam wszystkim fanom Uwe Rosenberg'a, worker placement i klimatów rolniczych :)
Mateusz Zeifert
Ogromna gra, powala ilością komponentów, akcji i możliwości, ale zasady ma bardzo intuicyjne i eleganckie. Porównując ze starszymi grami Uwe Rosenberga (np. Agricola czy Loyang) widać postęp właśnie w kwestii prostoty zasad. Skomplikowane efekty, zależności i strategie udaje się osiągnąć bez wielkich zawiłości, mnogości faz i wyjątków. Jeśli chodzi o samą rozgrywkę to trzeba przyznać, że potrafi przytłoczyć. Opcji jest niezwykle dużo, gra ma nachylenie mocno strategiczne (długofalowe planowanie - wielu rzeczy nie zrobimy "z dnia na dzień"). Stanowi przy tym świetny symulator wiejskiego życia: nie da się tu jakoś bardzo wyspecjalizować, trzeba robić wszystko, nie można zaniedbać prawie żadnej dziedziny. Gra jest trudna (nie w sensie zasad) z tego powodu, że nie daje graczowi właściwie żadnych wskazówek, żadnych pośrednich celów do zrealizowania. Nie prowadzi za rączkę, ale otwiera ogrom możliwości od samego początku i każe wybierać - na własną rękę i na własną odpowiedzialność. I bywa to bardzo męczące. Ambitna gra dla odpowiedzialnych graczy. :)